15 grudnia skauci słowaccy przekazali na  zakopiańskich Krzeptówkach światło polskim harcerzom, którzy kontynuując sztafetę dotarli do tatrzańskiej "Głodówki" i tam w czasie uroczystej, polowej mszy koncelebrowanej, płomień przyjęli harcerze z całej Polski.

Strażnicy światła z drużyn harcerskich dęblińskiego Szczepu ZHP Feniks należących do Hufca Ryki, przywieźli płomyk z Zakopanego do Dęblina, by przekazać go wszystkim, którzy zechcą przyjąć go do swoich domów i serc.

Historia zaczyna się w Betlejem, mieście położonym w Autonomii Palestyńskiej, które przez lata było w centrum napięć politycznych, konfliktów zbrojnych oraz ataków terrorystycznych. Właśnie tam ponad dwa tysiące lat temu narodził się Jezus Chrystus.

W Grocie Narodzenia Pańskiego w Betlejem płonie wieczny ogień. To właśnie od niego co roku odpala się jedną malutką świeczkę, której płomień niesiony przez skautów w wielkiej sztafecie przez kraje i kontynenty obiega świat.

Sam moment odpalenia Światła w Betlejem jest wyjątkowy. Dla tej idei ludzie potrafią na chwilę się zatrzymać, powstrzymać złość i gniew. W 29-letniej historii Betlejemskiego Światła Pokoju, w zmieniających się warunkach politycznych, nigdy nie zdarzyło się by Światło nie wyruszyło z Betlejem w swoją drogę. To czyni ze Światła znak pokoju, poświadczenie wzajemnego zrozumienia i symbol pojednania między narodami.

Sztafeta strażników światła rozbiega się po całym świecie przekazując płomień skautom z sąsiednich państw.

Takim darem skauci z całej Europy, a wśród nich harcerki i harcerze ZHP pragną podzielić się ze wszystkimi. Niosąc lampiony ze Światłem do parafii, szkół, szpitali, urzędów i domów, dzielą się radosną nowiną i krzewią największe uniwersalne wartości braterstwa i pokoju.

/Małgorzata Zagożdżon/