Obecna trasa po gruntownej przebudowie została udostępniona dla zwiedzających w 2015 roku, są to drewniane podesty przymocowane do pionowych ścian wąwozu. Konstrukcja wzbogacona jest o barierki, które zapewniają bezpieczeństwo tym którzy wyruszą na szlak.

Wyposażeni w kaski ochronne i wiedzę na temat zasad poruszania się na szlaku rozpoczęliśmy naszą niezwykłą przygodę.

Przeszliśmy około 5 kilometrów trasy, wśród zapierających dech w piersiach malowniczych widoków. Bardzo ekscytujące było przejście przez most - Puente Colgante zawieszony pomiędzy dwoma przeciwległymi ścianami wąwozu Desfiladero de los Gaitanes, na dnie którego płynie rzeka Guadalhorce. Ci z nas, którzy będąc na moście mieli odwagę zerknąć w dół zobaczyli niezwykły widok.

Smutno było opuszczać Caminito del Rey. Miejsce jest zjawiskowe, jednak czekała już na nas kolejna przygoda.

Sewilla – stolica i największe miasto Andaluzji.

Poznawanie Sewilli rozpoczęliśmy od Placu Hiszpańskiego (Plaza de España). Plac powstał w 1929 roku na potrzeby organizacji wystawy iberoamerykańskiej i jest częścią zachwycającego Parku Marii Luizy. Jego głównym obiektem jest Pałac Hiszpański (Palacio Español), do którego prowadzą cztery mosty, symbolizujące cztery dawne królestwa Hiszpanii: Aragonię, Kastylię, León i Nawarrę, a u jego stóp za pomocą płytek azulejos ułożono mapy wszystkich 48 prowincji Hiszpanii. Spacerując po placu mogliśmy posłuchać hiszpańskiej muzyki i chociaż przez chwilę popatrzeć na pokaz tańca flamenco, którego tradycja wywodzi się właśnie z Andaluzji.

Z placu Hiszpańskiego przeszliśmy pod „złotą wieżę” Torre del Oro” nad brzegiem rzeki Guadalquivir. Obecnie pełni ona głównie rolę wieży widokowej, a jej historia sięga XIII wieku.

Kolejnym miejscem, które zrobiło na nas duże wrażenie to kompleks trzech ważnych w Sewilli obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO: Katedra Najświętszej Marii Panny, Pałac Alkazar i Główne Archiwum Indii.

Katedra (Catedral de Santa María de la Sede de Sevilla) jest imponująca. To największy gotycki kościół w Europie. Z kolei Pałac Alkazar (Reales Alcázares de Sevilla) powstał jeszcze w starożytności.  Do dziś na jego górnym piętrze swoją siedzibę ma hiszpańska rodzina królewska, przez co Pałac Alkazar jest najstarszą nadal funkcjonującą rezydencją królewską na świecie.

Naszą wędrówkę po Sevilli zakończyliśmy przy „El Metropol Parasol” największej drewnianej konstrukcji na świecie.                                                                                                                    

Szkoda, że tak krótko mogliśmy być w Sewilli, jesteśmy pewni, że większość z nas chciałaby jeszcze tu wrócić na dłużej.

Jeśli ktoś z Państwa będzie w Andaluzji bardzo polecamy odwiedzenie miejsc, które my mogliśmy zobaczyć dzięki udziałowi w programie Erasmus+. Zamieszczamy kilka zdjęć, które zrobiliśmy podczas naszej wycieczki, być może będą one dla Państwa inspiracją do podróży po Andaluzji.

/Maciej Żmuda, Mikołaj Sieroń, klasa III TH

Torremolinos, Hiszpania 25.05.2021 roku/